PANDEMİ ARKADAŞLARIM:
1-ŞEKER
Dedelerim de severmiş, oldum olası kedileri ben de sevdim. Ama onları asla anlayabildiğimi söyleyemem.
Aranızda onları anlayabilen var mı bilmiyorum.
Pandemi döneminde evimizdeki iki kediyle birlikte köyde yaşamaya başladık. Bu nedenle daha yakından gözleme fırsatı oldu. İkisinin de birbirine benzemeyen ayrı dünyaları, ayrı huyları var. Ama kedilerle yaşamanın hayatımıza bir zenginlik kattığını da söylemeliyim.
İşte bunlardan biri bizim Şeker. Buraya gelmeden önce daha uyumlu, daha yakın ve daha farklı bir karakteri vardı. Ama köye gelince çok değişti. Önce oturduğumuz evin çevresinde, daha sonra da köyün yarısını kapsayan daha geniş bir alanda egemenliğini ilan etti. Bazen yüzü gözü yaralanmış halde gelse de egemenlik alanını genişletmekten asla vazgeçmedi. Paylaştığım görseller arasındaki videoyu izlediğinizde ne demek istediğim, daha iyi anlaşılacaktır.
Bizim Şeker'in kontrolü altındaki bölgelerde artık başka erkek kedi kalmadı. :)