ZAMANI GELÄ°NCE BÄ°R KAPI AÇILIR
Kul sıkışmayınca hızır yetişmezmiş...
Julia Dixon, kazayla anahtarını evde unutup, sokakta kaldığı sırada postacı da ona doğru yaklaşmaktaydı.
- Bayan Dixon! Üzgün görünüyorsunuz, bir sorun mu var?
- Ne yapacağımı bilmiyorum. Kapıda kaldım.
Anahtar evde ve yedeğini bıraktığım komşum şehir dışında. Kocamda anahtar var, fakat o da şehir merkezinde bir otelde konferansa katıldı. Ona ulaşabileceğimi sanmıyorum.
Eve nasıl gireceğim?
Postacı, kadını sakinleÅŸtirmeye çalıştı ve ona bir çilingir çağırmasını tavsiye etti.
- Sanırım yapabileceÄŸim tek ÅŸey bu, fakat doÄŸruyu söylemek gerekirse, çilingirler dünya kadar para alıyorlar.
Oysa ÅŸu an üzerimde bir kuruÅŸ bile yok.
-Buyurun mektubunuzu. Kim bilir, içinde belki sizi neÅŸelendirecek güzel bir haber vardır..
Julia zarflara baktı. KardeÅŸi Jonathan'dan bir mektup vardı. Geçen hafta onları ziyaret etmiÅŸ ve birkaç gün kalmıştı.
" Neden bu kadar çabuk mektup yazdı acaba? " diye mırıldandı Julia.
Zarfı yırtıp açtığında, avucuna bir anahtar düÅŸtü.
Mektupta şunlar yazılıydı;
-Sevgili Julia. Geçen hafta sizde kalırken, siz alışveriÅŸe gittiÄŸinizde kazayla kapıda kaldım.
Komşunuz bana yedek anahtarı vermişti, anahtarı aldım ama geri vermeyi unuttum.
Bu mektupta onu da gönderiyorum...
Kapalı bir kapıyla yüz yüze gelmiÅŸ ve kendinizi ümitsiz hissediyorsanız, bilin ki tüm kapılar zamanı gelince içeri girebilmeniz için ardına kadar açılacaktır.
(Alıntı)