PADİŞAH VE AĞAÇ DİKEN YAŞLI ADAMIN HİKAYESİ
Bir gün bir padişah yanındaki adamlarıyla birlikte gezintiye çıkar.. Yolu üzerindeki bir köyde çok yaşlı bir adamın tarlasına fidan dikmekle meşgul olduğunu görür ve onun çabası hoşuna gider. Yaşlı adama yaklaşıp ona takılmak ister:
– Baba, sen ne diye fidan dikmeye uğraşıyorsun? Maşallah yaşını başını yaşamışsın, bu diktiğin fidanların meyvesinden belki de yiyemezsin.
Gelenin kim olduğunu bilmeyen yaşlı adam şöyle cevap verir:
– Bu diktiğim fidanların meyvesini bizim yememiz şart değil evlat. Biz nasıl bizden öncekilerin diktiği fidanların meyvesinden yiyorsak, bizim diktiğimiz fidanların meyvesini de bizden sonrakiler yer.
Bu cevap padişahın hoşuna gider ve ödül olarak yaşlı adama bir kese altın verilmesini emreder.
Yaşlı adam bu ikramı tebessümle karşılar:
– Gördün mü evlat, bizim diktiğimiz fidanlar şimdiden meyve vermeye başladı bile.
Bu cevap da hükümdarın hoşuna gider, bir kese daha altın verilmesini emreder.
Yaşlı köylü güldü:
– Evlat herkesin diktiği fidan yılda bir defa meyve verir, bizim diktiğimiz fidan ise yılda iki defa meyve verdi, der.
Hükümdar bu cevabı da çok beğenince yaşlı köylüye bir kese daha altın verilmesini emreder. Ama bu kez vezir araya girerek hükümdarı uyarır:
– Aman sultanım, bir an önce buradan uzaklaşalım. Bu ihtiyar bu gidişle hazineye de darı ektirecek.
