HALKIN ZENGİNLİĞİ
BİZİM DE ZENGİNLİĞİMİZDİR
BİZİM DE ZENGİNLİĞİMİZDİR
Japonya'da 4. yüzyılın sonlarına doÄŸru tahta oturan Ä°mparator Nintoku, yüksek bir kuleye çıkar ve ülkesine bakar. Gökyüzüne doÄŸru yükselen tek duman dahi göremeyince, halkının yoksul düÅŸtüÄŸüne ve bu yüzden hiç kimsenin evinde pirinç dahi piÅŸiremediÄŸini anlar.
Hemen bir ferman çıkaran Nintoku, halkının üç yıl boyunca sadece kendileri için çalışmasını emreder. Sarayda çalışanları bile evlerine gönderir...Sadece kendileri için çalışan halk, üç yılın sonunda bolluÄŸa kavuÅŸur.
Nintoku kuleye çıkar, ülkenin her yerinde ocakların tütmekte olduÄŸunu yükselen dumanlardan anlar. Yanındaki eÅŸine sevinç içinde "artık zenginiz" der...
Ä°mparatoriçe ise üç yıl boyunca bakımsızlıktan dolayı her yeri eskiyen, çatısı akan, çiçekleri solmuÅŸ sarayı göstererek, sen bu halimize zenginlik mi diyorsun" der...
Nintoku'nun yanıtı, yüzyıllardır Japonlar'ın aklından çıkmaz;
"Halkın fakirliği, bizim fakirliğimizdir, zenginliği de bizim zenginliğimizdir.
