FRANZ KAFKA VE KÜÇÜK KIZ ÇOCUĞU
40 yaşında ve evlenmediği için çocuğu da olmayan Franz Kafka bir gün Berlin'deki bir parkta dolaşırken en sevdiği bebeğini kaybettiği için ağlayan bir kızla karşılaştı. Kafka üzgün kızla birlikte bebeği her yerde aradılar fakat başarısız oldular.
Kne kadar arasa da bebeği bulamamış ama ilk buluşmalarında küçük kıza bebeğin ağzından yazılmış bir mektup getirmiş ve mektubu ona okumuş:
“Lütfen benim için ağlama ve üzülme. Ben, dünyayı görmek için uzun bir yolculuğa çıktım. Başımdan geçenleri ve maceralarımı sana anlatacağım.”
Bu, daha sonra da gelecek olan birçok mektubun ilkiymiş. İşte Kafka'nın hayatının sonuna kadar devam eden bir hikaye böylece aşlamış oldu.
Kafka, küçük kızla her buluştuğunda sevgili oyuncak bebeğin hayali maceralarını özenle yazdığı mektuplardan ona okumaya devam etmiş. Küçük kız da bu mektuplarla avunuyormuş.
Derken, görüşmelerin artık sonu gelmiş. Kafka son görüşmede küçük kıza bir oyuncak bebek getirmiş. Küçük kız, kendi bebeğine pek benzemeyen bu oyuncak bebeğe şaşkınlıkla bakakalmış:
“Hiç de benim bebeğime benzemiyor.” demiş.
Kafka’nın kayıp bebekten getirdiği son mektupta şöyle yazıyormuş:
"Sakın şaşırma, senden ayrıldıktan sonra yaptığım bu uzun seyahat beni çok değiştirdi."
Bu söz üzerine küçük kız bebeğini kucakladı ve mutlu bir şekilde evine götürdü. Bir yıl sonra da Kafka öldü.
Yıllar sonra, artık büyüyüp yetişkin kız olan küçük kız, gözü gibi baktığı bebeğin içine sıkıştırılmış bir mektup daha bulmuş. Daha önce fark edemediği Kafka şunları yazmış:
“Sevdiğin her şeyi er ya da geç kaybedeceksin. Belki kaybettiklerin asla geri gelmeyecek, ama sonunda sevgi, bir şekilde sana geri dönecek.”