Mustafa KOÇ Yazarın Tüm Yazıları
ÖZGEÇMİŞ Antalya Manavgat Ahmetler doğumluyum. İlkokulu orada okudum. Aksu İlköğretmen Okulunu bitirdikten sonra 4 yıl ilkokul öğretmenliği ve okul yöneticiliği yaptım. Daha sonra girdiğim sınavları kazanarak Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Eğitim (Pedagoji) bö...
Kır Çiçeklerinden Davetiye
23 NİSANI İLK KEZ KÖYLÜLERLE KUTLAMIŞTIK
Ahmetler'de ilk kez köylülerle birlikte 23 Nisan bayramı kutlandığını biliyor muydunuz? Ahmetler’de öğretmenlik yaptığım 1964 - 66 yıllarındaki izlenimlerimi ve ilk 23 Nisan kutlamalarını burada sizlerle paylaşmak istiyorum. Umarım ilginizi çeker.
Mustafa Koç
Kır Çiçeklerinden Davetiye ...
Köydeki çalışma ortamını tanıdıkça kazandığım tecrübe, bende daha çok şeyler yapma isteği uyandırıyordu. Köylüyü hiç değilse yılda bir kere okula çekmek, onları bir araya getirmek ve onlara yeni şeyler göstermek için bir şeyler yapmalıydım. Öncelikle okulda bir müsamere hazırlayarak, köylünün ayağını okula alıştırmak istedim. Ahmetler’de müsamere yapmak, kimin aklına gelir? Yetenekli öğrencilerimle birlikte bizim aklımıza yattı bu iş. Bunun için yıl boyunca hazırlık yaptık.
Bunları bir 23 Nisan Bayramında yapmak en uygunuydu. Küçük bir tiyatro eseri ya da kısa oyunlar sahneye koyacaktık. Yetenekli “ses sanatçılarımızı” görevlendirdik. O yıllarda bağlama çaldığım için sahnede onlara eşlik edecektim. Şarkılar, türküler, şiirler, fıkralar, güldürücü kısa skeçler ve halk oyunlarıyla zengin bir program hazırladık.
Şimdi hepsi birer yetişkin olan öğrenciler, Hasanlar, Hüseyinler, Ahmetler, Mehmetler, Aliler, Mustafalar, Ramazanlar, Fatmalar, Şerifeler, Ümmüler, Şengül, Hanife, Hacer, Zeynep ve adlarını sayamadığım bütün çocuklar o günkü programda başarıyla görev yaptılar. İşte 1966 yılının 23 Nisanında yapılan bu program, Ahmetlerde köylülerle kutlanan ilk 23 Nisan oldu. Bilmiyorum ama belki de son 23 Nisan olarak kaldı.
23 Nisan sabahı, önce okulda resmi bayram töreni yaptık; şiirlerimizi okuduk, şarkılarımızı söyledik, 23 Nisan'da niçin bayram yaptığımızı hatırladık. Sonra öğrencilerimizle kırlardan çiçekler topladık. Zaten öğrencilerimin her biri bana bir çiçek gibi görünüyordu ama biz onlarla topladığımız çiçekleri köylülere sunacaktık.
Papatyalar, gelincikler ve adlarını bilmediğim sarı sarı, renk renk çiçekleri çocukların kucaklarındaki küçük sepetlere doldurduk. Kırlarımızda ne güzel çiçeklerimiz varmış meğer… Ahmetlerdeki bu ilk 23 Nisan kutlaması, o yıldan sonra her 23 Nisanlarda bana bahardaki bu çiçek şölenini hatırlatır. Belki de bu nedenle her bahar mutlaka köye gitme özlemi duyarım.
Belki de inanmayacaksınız; yerel kıyafetlerle süslediğimiz öğrenciler köy içinde bir konvoy oluşturarak evleri dolaştı. Bütün yaşlıları ziyaret edip onlara çiçekler verdik. Bu çiçekler bir davetiye yerine geçiyordu. Çünkü köy içindeki bu bayram turundaki asıl amacımız, öğleden sonra okuldaki müsamereye, eğlence törenine köylüleri getirmekti.
O gün eski okulun büyük sınıfını bu toplantı için hazırladık. Katılım umduğumuzdan fazla oldu. Bütün sıra oturakları doldu ve misafirlerin çoğu ayakta kaldı. Herkes kendi çocuklarının neler yapabileceğine tanık oldu. Hep birlikte saz çalıp türküler söyledik, güldük, oynadık, eğlendik. O gün köylülerde gördüğüm mutluluk bütün yorgunluklarımızı almıştı. Herkesin yüzü gülüyordu. İlk defa böyle bir şenliğe katılmışlardı. Harika bir gündü o 23 Nisan.
O yaz askere gittiğim için Ahmetlerdeki güzel günlerim sona ermişti. Ama gördüğünüz gibi ben o günleri hala anılarımda yaşatıyorum. Kim bilir belki bir gün yine başka bir şenlikte orada hepimiz birlikte olabiliriz.
Çocuklar ve çiçekler dünyanın rengini değiştirir, hayatın anlamını artırır.
Çocukların ve herkesin 23 Nisanı Kutlu Olsun!
Not:
23 Nisanla İlgili bir Belgeseli izlemek isterseniz burayı tıklayın...