
ATATÜRK’ÜN SELAMI VAR!
Mustafa Koç
Bir 29 Ekim günü, Ankara’da, uzaktan Anıtkabre bakan bir okulun bahçesindeyiz. ÖÄŸretmenlerimiz, okul bahçesindeki Cumhuriyet Bayramı kutlamaları için hepimizi bahçeye çıkardılar. Okul bahçesi hınca hınç dolu; öÄŸrenciler, ana babalar, çevredeki insanlar ve çocuklar, büyük bir bayram sevinci içinde. CumhurbaÅŸkanı da buradaymış, torununu izlemek için bizim okula gelmiÅŸ. Okulun önü de o kadar kalabalık ki…
Ben de Cumhuriyet ve Atatürk konulu ÅŸiir yarışmasında birincilik alan ÅŸiirimi okuyacağım. Sıra birazdan bana gelecek, heyecanım yüzümden okunuyor. Ä°lk kez böyle bir grubun karşısına çıkıyorum. Annem, kulağıma eÄŸilip “Heyecanlanma oÄŸlum, en güzel ÅŸiiri her zaman sen okuyorsun” diyerek beni yüreklendirdi. Babam ise bana güvendiÄŸini belli eden bir bakışla gülümsedi.
Kürsüye doÄŸru yürürken ayaklarım titriyordu ama oraya varınca kalabalığa ÅŸöyle bir baktım; herkes sanki beni dinlemek için buraya toplanmış gibiydi. Ä°lk baÅŸlarda sesim biraz titrese de satır atlamadan okudum ÅŸiiri.
......