
YAPTIÄžINIZ Ä°ÅžE SAYGI DUYMAK
(Bu yazı Akdenizde Eğitim Dergisinin Ocak sayısında yayınlanmıştır. Şubat 2007)
Mustafa KOÇ
Hangi iÅŸi yaparsak yapalım; her ÅŸeyden önce yaptığımız iÅŸe saygı duymamız gerekiyor. Çünkü her iÅŸin toplum hayatında bir yeri ve deÄŸeri vardır. Hiçbir iÅŸ ötekinden daha az deÄŸerli olamaz. Ayakkabı boyacısı da çiftçi de öÄŸretmen de yaptığı iÅŸin deÄŸerine inanmazsa ona saygı duyamaz ve iÅŸinde baÅŸarılı olamaz. Ä°ÅŸine saygı duymak belki baÅŸarılı olmanın da anahtarıdır. Ä°nsan ancak bir iÅŸi severek yaparsa ve yaptığı iÅŸe önce kendisi saygı gösterirse baÅŸarıya ulaÅŸabilir. Zaten siz kendi yaptığınız iÅŸe saygı göstermezseniz baÅŸkaları da saygı göstermez.
Bu dershanecilikte de böyledir. DershaneciliÄŸin ciddi bir geçiÅŸ döneminde olduÄŸunu söylemeye gerek yok. Bu zorlukların bir bölümünün ülkenin ekonomik durumuyla ilgili olduÄŸu söylenebilir. Ama sıkıntıları sadece buraya baÄŸlamanın haksızlık olacağını da düÅŸünüyorum. Önemli bazı sorunların kendi yanlışlarımızdan kaynaklandığını da görmek gerekiyor. Sanırım son zamanlarda yaÅŸanan zorluklara biraz da bu açıdan bakmakta yarar var. Birilerinin gelip bizim iÅŸlerimizi düzeltmesini ve sorunlarımızı çözmesini bekleyemeyiz.
Özellikle dershaneciliÄŸi bir promosyon yarışı haline getirmenin artık kimseye bir yarar saÄŸlamadığı anlaşılmıştır. Çok büyük iddialarla ortaya çıkan birçok dershane sadece promosyona dayalı tanıtımları öne çıkarmıştır. Ancak eÄŸitim dışı vaatlerle ve rekabetin oluÅŸmasını engelleyici, geçici promosyonlarla bol keseden atarak dershanecilik yapılamayacağı da anlaşıldı. Bu anlayışla yürütülmeye çalışılan kurumların uzun süre ayakta kalamadığını gösteren örnekler az deÄŸil.
Aynı anlayıştaki bazı meslektaÅŸlarımızın dershaneciliÄŸi bir etütçülük haline getirdiklerini de söylemeden edemiyorum. ÖÄŸretmen yetiÅŸtirmenin ve gençlere sahip çıkmanın önemine inanan biriyim ancak etütçülüÄŸün bir öÄŸrenci yetiÅŸtirme faaliyeti deÄŸil öÄŸretmen yetiÅŸtirme faaliyeti olduÄŸunu da unutmamalıyız. Bir dershane araba, traktör, bisiklet vererek gazetelerin yaptığı gibi tencere tabak dağıtarak ayakta kalamaz. Sınavı kaybeden öÄŸrencilerden zorluklarla toplanan paraları sansasyon olsun diye tepedeki bir iki öÄŸrenciye dağıtarak da ayakta kalamaz. Ä°ÅŸte bunlar da yaptığımız iÅŸin ciddiyetine ve önemine saygı duymakla ilgilidir.
Son zamanlarda hızla artan dershane sayısı ve dershaneler arasındaki rekabetin biçim deÄŸiÅŸtirmesi dershaneciliÄŸin de biçim deÄŸiÅŸtirmesine ve bir miktar kalite düÅŸmesine yol açmış görünüyor. DershaneciliÄŸin bir eÄŸitim öÄŸretim iÅŸi olduÄŸunu vurgulayan düÅŸüncelere ve anlayışlara ulaÅŸtığımızda yaÅŸanan sorunların çoÄŸu çözülecektir. Çünkü o zaman yaptığımız iÅŸe daha fazla saygı duymuÅŸ olacağız.
Kendimiz saygı duyarsak veliler de öÄŸretmenler de öÄŸrenciler de yaptığımız iÅŸe daha fazla saygı gösterecek ve bu iÅŸin bedeli olamayan ucuz bir uÄŸraÅŸ olmadığını herkes kabul edecektir. EÄŸer bizler yaptığımız iÅŸin önemine ve ciddiyetine inanmaz ve kısa vadeli hesaplarla sadece o günü kurtarmayı düÅŸünürsek baÅŸkaları bizim iÅŸimize neden saygı duysun ki…