KIR ÇİÇEKLERİNDEN DAVETİYE
23 Nisanı Yıllar Önce İlk Kez Köylülerle Kutlamıştık.
Bugün 23 Nisan!
(Yine de) Neşe Doluyor İnsan…
Hepimiz, çocukluğumuzda 23 Nisanları kutlayarak büyüdük. Sonsuza kadar da kutlanacağına inanıyorum.
Öğretmen okulunu bitirdiğimde doğduğum köye öğretmen olarak atanmıştım. Burada meslek hayatımda daima işime yarayacak önemli deneyimler edindim. Hele 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramını yıllar önce ilk kez köylülerle birlikte kutlamak, benim için unutulmaz bir anı olmuştu.
Ne yazık ki yurdun dört köşesindeki 28 bin köy okulundan 15.550’si kapatıldı. Öğrenci mevcudu 40'ın altında kalan okullardan 635 bin 721 öğrenci büyük yerleşim merkezlerindeki okullara taşınmaya başladı. Bunun sonunda bu yörelerdeki kız çocuklarının okullaşma oranındaki gerilemenin arttığı yazılıp çiziliyor. 2018 yılında taşımalı eğitim kapsamına alınan öğrenci sayısı ise 1 milyon 338 bin 672'ye ulaştı. Bu yüzden 23 Nisanlar artık köylerde pek kutlanamıyor.
***
Kır Çiçeklerinden Davetiye
Hayata öğretmen olarak başlamam belki bir tesadüftü ama bu meslek benim için bir iş değil, hayatım boyunca zevkle yaptığım kutsal bir görev olmuştu.
Altı yıl önce mezun olduğum köy ilkokuluna 17-18 yaşında bir öğretmen olarak dönmek hayatıma çok önemli değerler kattı. İlk öğretmenlik deneyimlerimi orada edindim. Köydeki çalışma ortamını tanıdıkça kazandığım deneyim, bende daha çok şeyler yapma isteği uyandırıyordu. Orada çalıştığım iki yılda en çok çocuklarda bir okuma sevdası uyandırmaya, bir kitap sevgisi vermeye çalışmıştım.
Köyün sosyal yaşamında yenilikler ve değişimler yaratmak da istiyordum. Köylüyü okula çekmek, onları okulda bir araya getirmek ve onlara farklı bilgiler vermek için bir şeyler yapmalıydım. Bu amaçla okulda bir etkinlik (müsamere) düzenleyerek köylünün ayağını okula alıştırmak istedim.
Çok yetenekli öğrencilerim vardı. Onlarla birlikte yapacağımız etkinlik için bir 23 Nisan Bayramı çok uygundu. Bu amaçla yıl boyunca hazırlık yaptık. Küçük bir tiyatro eseri ya da kısa oyunlar sahneye koyacaktık. Yetenekli “ses sanatçılarımızı” görevlendirdik. O yıllarda bağlama çaldığım için sahnede onlara eşlik edecektim. Şarkılar, türküler, şiirler, fıkralar, güldürücü kısa skeçler ve halk oyunlarıyla zengin bir program hazırladık. Köylülerin ilk kez karşılaşacağını bildiğim bu etkinlikler beni çok heyecanlandırıyordu.
23 Nisan sabahı, önce okulda öğrencilerle resmi bayram töreni yaptık; şiirler okuduk, şarkılar söyledik, 23 Nisan'da niçin bayram yaptığımızı hatırladık. Daha sonra öğrencilerle kırlara çıkıp sepet sepet çiçekler topladık. Her biri benim için birer çiçek olan öğrencilerle topladığımız çiçekleri köylülere sunacaktık. Çocuklar ve çiçekler dünyanın rengini değiştiriyor, hayatı daha anlamlı kılıyordu.
Papatyalar, gelincikler ve çoğunun adını bile bilmediğim renk renk kır çiçeklerini kız ve erkek öğrencilerin taşıdığı küçük sepetlere doldurduk. Kırlarımızda ne güzel çiçekler varmış meğer. Yerel kıyafetlerle süslediğimiz öğrenciler ilk kez köy içinde bir konvoy oluşturarak evleri dolaştı. Bütün yaşlıları ziyaret edip onlara çiçekler verdiler. Bu çiçekler bir davetiye yerine geçiyordu. Çünkü öğleden sonra okuldaki eğlence törenine köylüleri de getirmek istiyorduk.
O gün eski okulun büyük sınıfını hazırladık. Katılım umduğumuzdan fazla oldu. Bütün salon doldu ve misafirlerin çoğu ayakta kaldı. Herkes kendi çocuklarının neler yapabileceğini ilk kez görüyorlardı. Hep birlikte saz çalıp türküler söyledik, güldük, oynadık, eğlendik. O gün köylülerde gördüğüm mutluluk bütün yorgunluklarımızı almıştı. Herkesin yüzü gülüyordu. İlk defa böyle bir şenliğe katılmışlardı. Her 23 Nisan gibi o gün de harika bir gündü...
İşte 50 sene önce bir 23 Nisanda yapılan bu program, o köylülerle kutlanan ilk 23 Nisan oldu. Belki de son 23 Nisan olarak kaldı. Ne yazık ki sadece doğduğum köyde değil, 20 bine yakın köy okulu taşımalı eğitim kurbanı olduğu için artık buralarda 23 Nisan kutlanmıyor. Bir gün yeniden açılacak köy okullarında 23 Nisanların ve bütün bayramların yeniden kutlanacağını umuyorum. Unutmayalım ki bir bayramınız yoksa bir millet olamazsınız. Ne mutlu ki bizim çok bayramımız var. Ancak dünyada çocuklarına bir ulusal bayram günü armağan eden tek ülkeyiz. Bunun için Cumhuriyetin kurucusu büyük Atatürk’e ne kadar teşekkür etsek azdır.
23 Nisan, “Egemenlik Ulusundur” ilkesini hayata geçiren Türkiye Büyük Millet Meclisinin açıldığı gündür. Bu gün aynı zamanda özgür ve bağımsız bir devlet kuruluşunun, bir ulus olmanın ve demokrasinin temelinin atıldığı gündür.
23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı Kutlu Olsun!
